Dla zapewnienia bezpieczeństwa każdego państwa niezbędnym jest objęcie pewnych istotnych dla jego funkcjonowania informacji ograniczeniem dostępu. W tym celu tworzy się system ochrony informacji, które nie są powszechnie dostępne (jawne).

Głównym aktem prawnym, który reguluje zasady i organizację systemu ochrony informacji niejawnych w Polsce jest ustawa z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych, zwana dalej „ustawą”, która zastąpiła regulację o tej samej nazwie z 1999 r.

Na system ochrony informacji niejawnych składają takie zagadnienia jak:

• bezpieczeństwo osobowe,
• szkolenia,
• bezpieczeństwo przemysłowe,
• ewidencje, przechowywanie i udostępnianie akt postępowań sprawdzających,
• kancelarie tajne i środki bezpieczeństwa fizycznego,
• ochrona informacji niejawnych międzynarodowych.